Bronnen:
www.kinderneurologie.eu
www.balansdigitaal.nl
MCDD
MCDD is een afkorting en staat voor multiple complex developmental disorder. Bij MCDD is een ontwikkelingsstoornis waarbij kinderen moeite hebben om met hun gevoelens om te gaan en moeite hebben met het onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid.
Hoewel MCDD wordt beschouwd als een variant van het autisme of PDD-NOS, staan bij kinderen met MCDD niet de contactproblemen op de voorgrond maar de problemen bij het reguleren van emoties en gedachten.
Een beetje angst ontaardt bij hen meteen in paniek, een beetje boosheid wordt razernij. Hun veel te sterke fantasie zorgt ervoor dat hun gedachten met hen op de loop kunnen gaan, waardoor fantasie en werkelijkheid niet meer uit elkaar worden gehouden.
Soms vertellen ze over 'stemmetjes' of 'mannetjes' in hun hoofd die hen regeren zonder dat ze zich daartegen kunnen verzetten. Het regulatiemechanisme, de innerlijke thermostaat die emoties en gedachten in evenwicht houdt, werkt bij hen kennelijk minder goed.
Kinderen met MCDD nemen wel initiatieven tot contact met anderen, maar missen vaak het vermogen sociale verhoudingen goed te doorzien. In de geborgenheid en veiligheid van een een-op-een-relatie met een volwassene kunnen ze vaak redelijk functioneren. Het gaat mis zo gauw de situatie complexer of minder overzichtelijk wordt.
Kenmerken
· Intense angst of gespannen
· Vreesachtigheid of fobie, meestal voor ongebruikelijke situaties of voorwerpen
· Paniekaanvallen of overspoeld worden door primitieve angsten
· Momenten of periodes van gedragsmatige terugval met driftbuien of primitieve woedeaanvallen
· Stemmingsschommelingen zonder duidelijk aanwijsbare aanleiding
· Sociale desinteresse, vermijden van sociale contacten
· Ontbreken van bestendige relaties met leeftijdgenoten
· Aanklampende ‘haat-liefdesrelaties’ met name volwassenen (ouders/verzorgers)
· Gebrek aan empathie en het vermogen om zich te verplaatsen in de gedachten en gevoelens van anderen.
· Moeite met het onderscheiden van werkelijkheid en fantasie
· Overwaardige gedachten (grootheidsideeën, verhoogd achterdocht, denkbeeldige vrienden)
· Onlogische gedachtegang of plotselinge onnavolgbare gedachtesprongen (magisch denken, bizarre gedachten)
· Makkelijk verward raken (moeite met het begrijpen van wat er om hen heen gebeurt)
Begeleiding en opvoeding
en wijze leiding de problemen meestal binnen de perken houden. Dit vraagt echter een constante aandacht van de omgeving, waardoor het opvoeden van deze kinderen een uitputtende bezigheid is.
Ouders van kinderen met MCDD moeten altijd proberen hun eigen emoties niet te tonen, vooruit te denken over gebeurtenissen en bedacht te zijn op ongeremde reacties. Zij moeten zichzelf een manier van opvoeden aanleren waarin verduidelijking en begrenzing een tweede natuur wordt.
Het regulatiemechanisme dat zorgt voor evenwicht in emoties en gedachten moet bij kinderen met MCDD als het ware van buitenaf worden aangedragen. Medicatie kan soms nodig zijn om de angsten binnen de perken te houden.
De opvoeding van kinderen met MCDD kan voor ouders uitputtend zijn. Ouders hebben bij de omgang met de ernstige problemen van hun kind dringend behoefte aan deskundige begeleiding van een kinder- en jeugdpsychiater, vaak in samenwerking met een gezinsbegeleider.
Als begeleider is het belangrijk van het geven van structuur, het voorkómen en dempen van de angsten en het bevorderen van de gezonde ontwikkeling.
Bij jongeren met MCDD is de puberteit een spannende fase, omdat met name in deze periode het gevaar voor een psychotische ontwikkeling niet denkbeeldig is.
In de volwassenheid luwen de heftige emotionele uitschieters bij het merendeel van de kinderen met MCDD, maar zij blijven veelal afwijkend in het sociale contact en dikwijls ook in het denken. In veel gevallen blijven zij wel aangewezen op hulp en begeleiding, met name bij wonen en werken.
www.kinderneurologie.eu
www.balansdigitaal.nl
MCDD
MCDD is een afkorting en staat voor multiple complex developmental disorder. Bij MCDD is een ontwikkelingsstoornis waarbij kinderen moeite hebben om met hun gevoelens om te gaan en moeite hebben met het onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid.
Hoewel MCDD wordt beschouwd als een variant van het autisme of PDD-NOS, staan bij kinderen met MCDD niet de contactproblemen op de voorgrond maar de problemen bij het reguleren van emoties en gedachten.
Een beetje angst ontaardt bij hen meteen in paniek, een beetje boosheid wordt razernij. Hun veel te sterke fantasie zorgt ervoor dat hun gedachten met hen op de loop kunnen gaan, waardoor fantasie en werkelijkheid niet meer uit elkaar worden gehouden.
Soms vertellen ze over 'stemmetjes' of 'mannetjes' in hun hoofd die hen regeren zonder dat ze zich daartegen kunnen verzetten. Het regulatiemechanisme, de innerlijke thermostaat die emoties en gedachten in evenwicht houdt, werkt bij hen kennelijk minder goed.
Kinderen met MCDD nemen wel initiatieven tot contact met anderen, maar missen vaak het vermogen sociale verhoudingen goed te doorzien. In de geborgenheid en veiligheid van een een-op-een-relatie met een volwassene kunnen ze vaak redelijk functioneren. Het gaat mis zo gauw de situatie complexer of minder overzichtelijk wordt.
Kenmerken
· Intense angst of gespannen
· Vreesachtigheid of fobie, meestal voor ongebruikelijke situaties of voorwerpen
· Paniekaanvallen of overspoeld worden door primitieve angsten
· Momenten of periodes van gedragsmatige terugval met driftbuien of primitieve woedeaanvallen
· Stemmingsschommelingen zonder duidelijk aanwijsbare aanleiding
· Sociale desinteresse, vermijden van sociale contacten
· Ontbreken van bestendige relaties met leeftijdgenoten
· Aanklampende ‘haat-liefdesrelaties’ met name volwassenen (ouders/verzorgers)
· Gebrek aan empathie en het vermogen om zich te verplaatsen in de gedachten en gevoelens van anderen.
· Moeite met het onderscheiden van werkelijkheid en fantasie
· Overwaardige gedachten (grootheidsideeën, verhoogd achterdocht, denkbeeldige vrienden)
· Onlogische gedachtegang of plotselinge onnavolgbare gedachtesprongen (magisch denken, bizarre gedachten)
· Makkelijk verward raken (moeite met het begrijpen van wat er om hen heen gebeurt)
Begeleiding en opvoeding
en wijze leiding de problemen meestal binnen de perken houden. Dit vraagt echter een constante aandacht van de omgeving, waardoor het opvoeden van deze kinderen een uitputtende bezigheid is.
Ouders van kinderen met MCDD moeten altijd proberen hun eigen emoties niet te tonen, vooruit te denken over gebeurtenissen en bedacht te zijn op ongeremde reacties. Zij moeten zichzelf een manier van opvoeden aanleren waarin verduidelijking en begrenzing een tweede natuur wordt.
Het regulatiemechanisme dat zorgt voor evenwicht in emoties en gedachten moet bij kinderen met MCDD als het ware van buitenaf worden aangedragen. Medicatie kan soms nodig zijn om de angsten binnen de perken te houden.
De opvoeding van kinderen met MCDD kan voor ouders uitputtend zijn. Ouders hebben bij de omgang met de ernstige problemen van hun kind dringend behoefte aan deskundige begeleiding van een kinder- en jeugdpsychiater, vaak in samenwerking met een gezinsbegeleider.
Als begeleider is het belangrijk van het geven van structuur, het voorkómen en dempen van de angsten en het bevorderen van de gezonde ontwikkeling.
Bij jongeren met MCDD is de puberteit een spannende fase, omdat met name in deze periode het gevaar voor een psychotische ontwikkeling niet denkbeeldig is.
In de volwassenheid luwen de heftige emotionele uitschieters bij het merendeel van de kinderen met MCDD, maar zij blijven veelal afwijkend in het sociale contact en dikwijls ook in het denken. In veel gevallen blijven zij wel aangewezen op hulp en begeleiding, met name bij wonen en werken.